XX  Międzynarodowe Sympozjum Sztuki Włókna
"Warsztat Twórczy - Kowary 2003"

 

 

czas trwania miejsce pobytu   temat  druki,  publikacje

uczestnicy sympozjum    wystawy   opis pleneru  

sponsorzy teksty katalogowe galeria foto   

 

 


Czas trwania : 11 - 26 październik 2003

Miejsce pobytu :
  Hotelik nad Jedlicą, 58 530 Kowary, ul. Podgórze 26,  tel/fax + 48 + 75 - 718-24-69  
Noclegi w pokojach dwu i trzy-osobowych, trzy posiłki dziennie na miejscu.
Przewidywana ilość uczestników: 26 - 28 osób.

  Temat :
„Źródło” (Tryptyk rzymski, Jan Paweł II)

Druki, publikacje 

1 - Katalog,  ( Zaproszenia,  ( Plakat PLENERU - 

a)  Katalog -- tekst na okładce :
 "XXX  WARSZTAT TWÓRCZY KOWARY Międzynarodowe Sympozjum Sztuki Włókna 2003"
 32 strony - format A5, czarno/biały kreda 130 gr., język - polski, niemiecki,  nakład : 300 egz. ISBN 83-916161-5-0

   Opracowanie graficzne, łamanie, skład komputerowy katalogu, 
    projekt okładki - Rafał Werszler
    Redakcja merytoryczna i korekta - Ewa M. Poradowska Werszler
   Druk : EUROPRINT, Wrocław

b). - Zaproszenia na wystawę poplenerową  format A6, karton; autor grafiki : Rafał Werszler;  Wydawca : Muzeum Karkonoskie, Szklarska Poręba

c). - Plakat , monochromatyczny, format A2

d). - Dokumentalny Film Video - VHS, czas : 45 minut, 
       twórca © Copyright by RAV Studio - Rafał Werszler

 

2 - Katalog, Zaproszenia, Plakat - dotyczy Wystawy XXX lecia WT 2003 w CMW, w Łodzi 
     - (  ) - tekst na okładce :
     "KOWARY -  XXX lecie Międzynarodowego Sympozjum Sztuki Włókna"
      54 strony - format A4, język - polski, niemiecki;  katalog
nakład 250 egz. 
      Zaproszenie w nakładzie 1500.  

Teksty katalogowe :
Wstęp : Norberta Zawiszy, Dyrektora Centralnego Muzeum Włókiennictwa
Wstęp : Ewy Marii Poradowskiej Werszler, od 1974 roku Generalnego Komisarza Pleneru
Wstęp : Prof. dr hab. Ireny Huml, historyk sztuki, krytyk artystyczny
Kronika pleneru: rok, miejsce, komisarz pleneru, uczestnicy, wystawy plenerowe, nagrody, imprezy towarzyszące
Uczestnicy pleneru : (nazwisko i imię, rok pleneru)
Biogramy uczestników wystawy : Maria Ewa Andryszczak, Krystyna Arska-Perepłyś, Aleksandra Zuba-Benn, Ewa Bergel, Maria Białowolska, Aleksandra Bibrowicz-Sikorska, Agata Buchalik-Drzyzga, Małgorzata Buczek-Śledzińska, Bożena Burgielska; ,Maria Teresa Chojnacka, Eva Damborska, Emilia Domańska, Krystyna Dyrda-Kortyka, Małgorzata Flisek, Kazimiera Frymark-Błaszczyk, Anna Goebel, Aleksandra Herisz, Hanns Herpich, Danuta Jaworska-Thomas, Renata Kill-Kentel, Anna Kobak-Pisowacka (1950-2003), Urszula Kołaczkowska, Marek Kossowski, Dobrosława Kowalewska, Bogusław Kowalewski, Jadwiga Leśkiewicz-Zgieb, Zygmunt Łukasiewicz, Ewa Łukiewska, Natalia Maximova, Krystyna Mieszkowska-Dalecka, Janusz Motylski, Barbara Nachajska-Brożek, Krystyna Olchawa, Anna Olczyk-Kocikowa, Joanna Owidzka, Ewa Maria Poradowska-Werszler, Hanna Puławska, Ewa Rosiek-Buszko, Anita Schubert, Annerose Schulze, Gertraude Seidel, Agnieszka Lackorzyńska-Sienkiewicz (1944-1991), Helena Skopińska, Joanna Stokowska, Teresa Szuszkiewicz-Spryszak, Adela Szwaja, Dorota Taranek, Ivanna Tokar, Marta Tokar, Małgorzata Tokarska, Stanisław Trzeszczkowski, Honorata Werszler, Małgorzata Wyszogrodzka, Anna Maria Zaniewicka-Goliszewska, Lidia Ziemińska-Pawlak, Galina Zubczenko, Adriana Zych, Hanna Żywicka
W biogramach informacje o: studiach, wystawach indywidualnych, wystawach zbiorowych, nagrodach, pracach w zbiorach, pracach eksponowanych na wystawie jubileuszowej w CMW, adresy.

Stopka : 
Generalny komisarz pleneru: Ewa Maria Poradowska-Werszler
Komisarz wystawy: Ewa Maria Poradowska-Werszler, Norbert Zawisza
Aranżacja wystawy: Norbert Zawisza
Redakcja katalogu: Norbert Zawisza
Opracowanie CD-ROM: Rafał Werszler
Opracowanie kroniki pleneru: Mirosław Owczarek na podstawie dokumentacji Ewy Marii Poradowskiej Werszler.
Korekta: Elżbieta Urbaniak
Opracowanie graficzne (zaproszenia, katalogu i plakatu) : Mirosław Owczarek
Przygotowanie do druku: Grey Studio
Druk: Hossa Druk - Zakład Poligraficzny Hoffman i Karski

Katalog wydany jest przez Centralne Muzeum Włókiennictwa


Uczestnicy Sympozjum - WT Kowary

1.  Basiewicz Barbara
2. 
Bibrowicz – Sikorska Aleksandra
3. 
Borisch Helga
4. 
Buczek Małgorzata
5.  Burgielska Bożena
6. 
ChojnackaTeresa
7. 
Damborska Ewa
8.  Dyrda – Kortyka Krystyna
9.  Górska Krystyna
10. Hanns Herpich
11. Jaworska -Thomas Danuta
12. Klieboldt Ulrike Barbara
13.
Lindner Monika
14. Łukasiewicz Zygmunt
15. Łukiewska Ewa
16. Motylski Janusz
17. Nachajska – Brożek Barbara
18. Owidzka Joanna
19. Popowa - Hyżyńska Anna
20. Poradowska – Werszler Ewa
21. Puławska Hanna
22.
Schubert Anita
23.
Seidel Gertraude
24. Szuszkiewicz - Spryszak Teresa
25. Taranek Dorota
26. Werszler Honorata
27. Zubczenko Galina
28. Żywicka Hanna

wystawy

• 2003 - 30-lat Tkaniny Artystycznej na Dolnym Śląsku, 30-lecie „WT-Kowary”; 
Jubileuszowa wystawa  - Centralne Muzeum Włókiennictwa; Łódź;  -  12.06. – 15.08.2003
Jubileuszowa wystawa - Galeria Sztuki BWA, Jelenia Góra - 21.10.2003 – 18.11.2003
Jubileuszowa wystawa - Galeria BWA-Design, Galeria Na Jatkach, Wrocław -  styczeń 2004

Jubileuszowa wystawa -  Galeria BWA- Zamek Książ, Wałbrzych -  luty/marzec 2004

2003 -  XXIX Międzynarodowa Wystawa Sztuki Włókna  – „Kowary 2002”, Muzeum Karkonoskie ( Dom braci Hauptmannów) Szklarska Poręba - 16.10.-16.11.2003  
2003 -  Wystawa indywidualna - Ewa Damborska "Światła, cienie, odblaski”; Galeria Tkacka „Na Jatkach”, Wrocław - 11.10.2003.- 11.11.2003  
2003 - Wystawa indywidualna Aleksandra Bibrowicz – Sikorska „Wiatr od morza”; Galeria „Smyrna” ( w hotelu „Smyrna”) Kowary - 14.10.2003- 24.10.2003
2003 - „Z krosna do Krosna”  II Biennale Artystycznej Tkaniny Lnianej; Galeria w Domu Kultury, Kowary - 14.10.2003- 26.10.2003
2003 - Wystawa indywidualna - Anna Olczyk – Kocik „Rytm i faktura w tkaninie”; Galeria „Promocje”, Jelenia Góra - 16.10.2003 – 16.11.2003
2003 - Wystawa indywidualna - Anna Kobak-Pisowacka  „Błękitna” (wystawa memorialna); Muzeum Tkactwa Dolnośląskiego, Kamienna Góra - 18.10.2003.- 15.01.2004
2003 -  Wystawa indywidualna Teresa Szuszkiewicz – Spryszak „Kowarskie impresje”; Muzeum Tkactwa Dolnośląskiego, Kamienna Góra - 18.10.2003. – 30.11.2003 
2003 - Wystawa indywidualna - Ewa Maria Poradowska – Werszler „Misterium włókna”Galeria „Centrum”, Kamienna Góra - 18.10.2003 – 18.11.2003
2003 - Wystawa indywidualna - Joanna Owidzka
„Warsztat i wyobraźnia”; Galeria „im. Jana Pawła II”, Karpacz - 19.10.2003 – 20.11.2003


opis pleneru

 OGÓLNY PROGRAM „WT -  KOWARY  2003”

ADRESACI
W Sympozjum Sztuki Włókna „Warsztat Twórczy - Kowary 2003” mogą uczestniczyć artyści, którzy kreują swoje dzieła z materiałów i surowców miękkich, włóknistych, roślinnych i zrealizują  na wystawę zbiorową w 2004r. dzieła z materiałów otrzymanych podczas Sympozjum.

WARUNKI UCZESTNICTWA
• Partycypacja w kosztach pobytu, płatne przed rozpoczęciem w terminie wyznaczonym przez organizatora. Warunki płatności w zaproszeniu.
• Pierwszeństwo mają artyści, którzy chcą uczestniczyć w pełnym dwutygodniowym programie.
• Prezentacja własnej twórczości ( slajdy, filmy video, katalogi, zdjęcia )
• Udział w pokazach prac warsztatowych i seminariach
• Udział w wystawie pt. „Sztuka Włókna - Kowary 2003” w roku następnym
• Osoby, które chcą być kilkudniowymi gośćmi, mogą zamieszkać w hotelu „Smyrna” w Kowarach
 ( koszt w pokoju jednoosobowym 90,-zł ze śniadaniem). 
• Zgłoszenia należy przysłać do 10.VII.2003 w celu rezerwacji.

CEL
Kontynuowanie tradycyjnych spotkań warsztatowych.
Wspólne poszukiwania twórcze w obszarze naturalnych materiałów tkackich, struktur i technik, oraz wymiana doświadczeń warsztatowych.

Pokazy i ćwiczenia warsztatowe.
Nawiązanie wzajemnych kontaktów artystycznych.
Zaopatrzenie artystów w surowce tkackie.

Seminaria 
Omówienie tematu Sympozjum pt.”Źródło”
Prezentacja dokumentacji „WT- Kowary 2002”.
Prezentacja dokumentacji płyty CD-ROM „30 lat WT- Kowary” 
Prezentacje dokumentacji uczestników Sympozjum „WT- Kowary 2003”, zgodnie ze zgłoszeniami.
Rozważania dotyczące twórczości Wandy Bibrowicz  w kontekście 50 rocznicy śmierci i 100 rocznicy powołania pracowni Tkaniny Artystycznej w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu(1954 – 2004)

Warsztaty 
Prace warsztatowe przy zastosowaniu rozmaitych surowców: włókno, rośliny, papier
Realizacja tematu plenerowego i aranżacja przestrzeni pt. ”Źródło”.

Dokumentacja 
Videofilmowanie akcji plenerowych, dokumentacja fotograficzna, kronika, wspomnienia, zapiski.  

Wycieczki
Wyjazd do Czech - Skalne miasto 


sponsorzy wymienieni w katalogu 

Fundacja na Rzecz Rozwoju Wrocławskiej Tkaniny Artystycznej, Wrocław

Dofinansowano ze środków
Ministra Kultury 

Projekt dofinansowano w ramach
Mecenatu Samorządu Wrocławia 

Dofinansowano ze środków
Budżetu Województwa Dolnośląskiego

Dofinansowano ze środków
Urzędu Miasta Kowary

Fabryka Papieru, celulozy w Dąbrowicy

Orzeł Linen Mill j.s.c, Mysłakowice

Fabryka Dywanów "KOWARY" S.A. (Prezes Fabryki Robert Leńko)  

Meander  - Świat Papieru, Wrocław

Honorowy patronat
ZPAP O/Wrocław


teksty katalogowe 

(zobacz - teksty z katalogu wystawy XXX lecia WT Kowary, CMW w Łodzi)

teksty z katalogu pleneru :

Tajemnica czasu

Wiosną 1974 roku przyjechałam po raz pierwszy do Kowar. Miasteczko, położone u podnóża dumnych gór Karkonoszy gdzieniegdzie jeszcze zaśnieżonych, przywitało mnie słoneczną pogodą i bujną zieloną roślinnością. Tutaj, już wyczuwało się nadchodzące lato. Zanim jednak zdążyłam dotrzeć do centrum, aby obejrzeć zabytkową architekturę, przechowującą najgłębsze tajemnice czasu, przywitać się ze Św. Janem Nepomucenem, stojącym na rozdrożu, podążyłam  wprost do Fabryki Dywanów „Kowary”. Był to główny powód mojej podróży. Przeczuwałam, że tam właśnie odkryję zaczarowany świat dla artystów tkaczy.

Tak też się stało.

Serdeczność, przychylność i uśmiech ówczesnego dyrektora fabryki – Stanisława Dziedzica oraz wsparcie duchowe ze strony Bożeny Burgielskiej ( od 1978r członkini Grupy „10xTak”), pozwoliły mi na podjęcie ryzyka , czyli zorganizowania pierwszego pleneru tkackiego dla istniejącej już wrocławskiej grupy tkackiej „10xTak”.

Jesienią przyjechały wrocławskie artystki tkaczki do Kowar na pierwsze Warsztaty Tkackie,                                                                       zwane później „WT- Kowary”. Wówczas pozwolono artystom sortować wełnę bezpośrednio pod krosnami. Wrażenie było oszałamiające, wydawało się, że został przekroczony próg raju. Tym bardziej, że na rynku handlowym nie istniał w ogóle taki materiał. Wełna mieniła się setkami kolorów, inspirowała i zachwycała. 

W następnych latach grupa twórców rozrastała się i poszerzała o wybitne „nazwiska” z kraju i z zagranicy, bowiem wiadomość o  wydarzeniach artystycznych w  małym, uroczym miasteczku Dolnego Śląska niosła się w świat, szybko i skutecznie. Od tej pory artystom sztuki włókna towarzyszyły jesienne pejzaże obfite w złociste liście, kasztanowe dywany, srebrzyste mgły nad polami i plączące się tu i ówdzie „babie lato”. Zapachy wypalanych liści i snujące się dymy  ponad pagórkami tworzyły specyficzną atmosferę i pobudzały wyobraźnię. 

Jednak nie tylko otoczenie i przyroda mają  wpływ na twórczość artystów sztuki włókna. Zdecydowanie ważniejsze znaczenie ma hojność sponsorów, a przede wszystkim kolejnych dyrektorów i prezesów Fabryki Dywanów. Zawsze wykazywali zainteresowanie „WT-Kowary” i przekazywali potrzebne surowce do pracy artystycznej. Wełna dywanowa stanowi nadal  atrakcyjny  materiał dla artystów tkaczy.

Artyści odwzajemniali się swą twórczością. Ich wybitne dzieła były prezentowane na wielu prestiżowych wystawach w kraju i za granicą, tym samym stawali się ambasadorami słynnej Fabryki Dywanów ”Kowary” i miasta cieszącego się ponad 760- letnią historią.

Pomimo problemów ekonomicznych i politycznych, które miały miejsce na przestrzeni minionych trzydziestu lat  i pomimo piętrzących się trudności materialnych, dla artystów sztuki włókna coroczne spotkania w Kowarach stały się rytuałem.

Nie można powiedzieć, że były one kaprysem chwili. Dziś trudno wprost sobie wyobrazić, że mogłoby ich nie być.

Czas powstawania dzieła ma zawsze własny zegar i swój kalendarz. Dla artystów tkaczy przyjeżdżających do Kowar był to czas od jesieni jednego roku do następnego. Prace zrodzone w Kowarach wzrastały  w pracowniach twórców przez cały rok, by w końcu zaistnieć na wystawie zbiorowej w roku następnym.

Z biegiem lat spotkania kowarskie przekształciły się w forum dyskusyjne, artyści wymieniają doświadczenia warsztatowe i poglądy o współczesnej sztuce. Dzielą się wzajemnie swoją wiedzą i prezentują dokumentację swej twórczości.

Obok tradycyjnych warsztatów tkackich, zrodziły się  warsztaty ręcznie wytwarzanego papieru, sponsorowane przez  Fabrykę papieru w Dąbrowicy, równocześnie artyści uzyskali sponsora w  Zakładach Lniarskich „Orzeł” w Mysłakowicach , dzięki któremu rozszerzył się asortyment surowców tkackich.

Nieodparta chęć tworzenia i w następstwie prezentowania swych dzieł stała się powodem  do organizowania wielu wystaw w Kotlinie Jeleniogórskiej i we Wrocławiu. Są to wydarzenia bezprecedensowe, które  angażują lokalne galerie i tym samym zdobywają nowe środowiska odbiorców sztuki włókna.

W dobie integracji europejskiej Kowary stanowią ważne miejsce dla artystów  całej Europy,    sercem potencjału twórczego. Dzięki konsekwentnym i systematycznym działaniom prowadzonym od trzydziestu lat zostały  dawno wpisane na mapę kulturalną Polski i Europy. Językiem porozumienia międzynarodowego jest dzieło sztuki, świadczące o tajemnicy minionego czasu.

 

Ewa Maria Poradowska – Werszler

Od 1974 roku Generalny Kurator Sympozjum


Kowarskie klimaty

Miasto Kowary, położone w pięknym krajobrazie Dolnego Śląska u podnóża Karkonoszy i Rudów Janowickich, w ciągu minionych 30 lat zyskało sławę w środowiskach artystycznych związanych ze sztuką włókna, zarówno w kraju jak i poza jego granicami. Artyści tej profesji, coraz bardziej otwarci na różne tendencje współczesnych działań plastycznych znaleźli na kowarskich spotkaniach plenerowych sprzyjające klimaty dla twórczych poszukiwań, zdobywania i wymiany doświadczeń, zawierania przyjaźni a przede wszystkim czerpania z pobytów ważnych dla kreacji podniet i impulsów. Plenery te początkowo o zasięgu lokalnym z biegiem czasu zyskały rangę międzynarodowych warsztatów twórczych połączonych z sympozjami wzbogacającymi teoretycznie realizowane programy, uzupełnione ponadto ekskursjami do zabytkowych miejscowości.

Charakter tych spotkań uwarunkowało co najmniej kilka czynników. Znaczącą rolę wśród nich odegrały niewątpliwie dolnośląskie pejzaże, w których scenerii odbywały się corocznie w październiku od 1974 roku owe plenery. Górzyste, pokryte liściastymi lasami okoliczne tereny oddziaływały różnymi nastrojami w zależności od panującej aktualnie aury. Najczęściej jesienne światło słoneczne wydobywało bogate barwy żółci, zieleni i brązów tak typowe dla „Złotej jesieni”, kiedy indziej ukazywał się uczestnikom pejzaż zasnuty ciągnącymi się mgłami lub szary od deszczu i ciężkich, nisko wiszących chmur, to znów targany wiatrem, wreszcie zdarzało się, że przybierał niespodziewanie zimowy wygląd, gdy spadł śnieg, co także bywało. Ta zmieniająca się szata otaczającej górskiej przyrody stawała się wyróżnikiem poszczególnych spotkań a zarazem inspiracją dla powstających szkiców czy prac, a także tematem do kontemplacji i pogłębionych refleksji różnej natury zarówno estetycznej jak i egzystencjalnej.

Innym z czynników, do którego warto się odwołać analizując fenomen kowarskich plenerów jest nawiązanie do miejscowego genius loci. Kowary bowiem jak i cała okolica mają bogate tradycje w dziedzinie tkackiego kunsztu, związane z dolnośląskim płóciennictwem. Rzemiosło to znane od czasów nowożytnych, rozkwit swój osiągnęło w okresie XVII do XVIII wieku włącznie, kiedy to znakomite jego wyroby słynne były w Europie dzięki jakości i eksportowane do wielu krajów. Być może duch tej wielowiekowej tradycji tkackiej związanej z miejscem odegrał rolę i nadal będzie patronował współczesnym inicjatywom w dziedzinie sztuki włókna.

Szczególne znaczenie dla istnienia i działania kowarskich plenerów a głównie dla decyzji dotyczącej wyboru tego miasta odegrał fakt funkcjonowania tam fabryki dywanów „Kowary”. Jej kolejni dyrektorzy sprzyjali ambitnej idei kontaktów przemysłu z artystami, dzięki temu objęli patronatem plenery tworząc tym samym pomyślny dla nich klimat ekonomiczny. Znalazło to wyraz m.in. w nieodpłatnym przekazywaniu cennego surowca jakim była wysokogatunkowa wełna, trudna w tamtych czasach do uzyskania a niezbędna w twórczości gobelinowej uprawianej dość powszechnie na kowarskich plenerach do lat 90 – tych.

Wieloletnie związki z Fabryką Dywanów polegały również na urządzaniu wystaw i pokazów poplenerowych prac zarówno zbiorowych jak i indywidualnych w uruchomionej wówczas w Zakładzie w tym celu galerii. Stopniowo ekspozycje tego typu wychodzić zaczęły poza obręb fabryki jak również samych Kowar. Odbywały się w okolicznych Biurach Wystaw Artystycznych, Muzeach i Domach Kultury aktywizując życie kulturalne miejscowych społeczności i przybliżając problematykę sztuki współczesnej. Ruch ten przybierał na sile i z każdym rokiem zwiększała się ilość wystaw, zwłaszcza w czasie trwania plenerów, którym one towarzyszyły tworząc swoiste festiwale sztuki włókna na Dolnym Śląsku w różnych ośrodkach poczynając od Wrocławia przez Jelenią Górę, Wałbrzych czy Kamienną Górę, żeby wymienić najważniejsze.

Wszystkie wspomniane okoliczności, które można nazwać zewnętrznymi, jak piękne położenie Kowar, miejscowe tradycje tkackie czy patronat Fabryki Dywanów sprzyjały plenerom lecz nie były decydujące dla twórczego klimatu i wewnętrznej dynamiki działania. Najważniejsza rola w tej mierze przypadła inicjatorce i organizatorce jaką od początku odgrywała i odgrywa Ewa Poradowska – Werszler. Sama czynna twórczo znajdowała czas i energię dla ciągłych starań o plenery i ich cykliczność, a przede wszystkim zabiegając o wartości merytoryczne, kształtujące kreatywne postawy uczestników.

Każde spotkanie tworzyło nieco odmienną zbiorowość, chociaż złożoną z osobowości należących do tej samej grupy zawodowej. Stopień spójności z każdej z nich warunkowała atmosfera pracy i motywacji do niej, po części zdrowej rywalizacji czy korzystania z podobnych inspiracji. W ostatnich latach poza artystami zainteresowanymi w szerokim znaczeniu sztuką włókna, to jest nie tylko warsztatem tkackim, ale również innymi technologiami jak eksperymenty z papierem ręcznie czerpanym, batikiem lub innego typu malarstwem na tkaninie zwłaszcza na jedwabiu, zaczęli uczestniczyć także twórcy o profesji malarskiej czy rzeźbiarskiej wnosząc własne rozumienie formy, koloru i faktury. A zatem odmienność autorskich postaw, doświadczeń, poszukiwań czy poglądów na sztukę i oczywiście różnice temperamentów tworzyły w ciągu tych lat płaszczyznę prezentacji, porównań czy konfrontacji sprzyjającą refleksjom i podejmowaniu wszechstronnych dyskusji.

Nie bez znaczenia były wzajemne relacje natury osobistej między uczestnikami, nawiązywanie znajomości wśród osób mówiących różnymi językami dosłownie jak i w przenośni, ich późniejsze kontakty oraz przyjaźnie rzutujące na pozbycie się stereotypów w ocenie różnych narodowości w tym opinii nie zawsze pozytywnych o naszym kraju. Bezpośrednia bliskość, praca obok siebie, nieustanny kontakt przez tydzień czy dwa lub nawet trzy z zespołem a więc przebywanie w kręgu pozytywnych działań, na każdym z plenerów tworzyło indywidualny klimat. Ich suma złożyła się na uogólniony, niepowtarzalny rezultat 30 spotkań z udziałem prawie 200 artystów i ich przewodniczki Ewy.

Fenomen kowarskich klimatów i dorobek plenerów doczeka się niewątpliwie pogłębionych analiz w wielu aspektach zarówno artystycznych jak i z zakresu psychologii oraz socjologii twórczości. Dziś wiadomo, że należy on do zjawisk wyjątkowych polskiego życia artystycznego minionych trzech dekad i od dawna zintegrowanego środowiska kowarskich plenerów z europejską wspólnotą twórczą.

 

Warszawa w maju 2003

Irena Huml



galeria foto

 
001.jpg
900 x 600 106KB
002.jpg
600 x 896 63KB
003.jpg
900 x 600 128KB
004.jpg
900 x 600 134KB
005.jpg
900 x 600 184KB
006.jpg
600 x 896 125KB
007.jpg
600 x 896 74KB
008.jpg
600 x 896 47KB
009.jpg
600 x 896 175KB
010.jpg
1800 x 1200 143KB
011.jpg
1800 x 1200 196KB
012.jpg
1800 x 1200 198KB
013.jpg
1800 x 1200 179KB
014.jpg
1800 x 1200 214KB
015.jpg
1800 x 1200 179KB
016.jpg
1800 x 1200 169KB
017.jpg
1800 x 1200 210KB
018.jpg
1800 x 1200 206KB
019.jpg
1800 x 1200 166KB
020.jpg
1800 x 1200 195KB
021.jpg
600 x 896 77KB
022.jpg
900 x 600 83KB
023.jpg
600 x 896 84KB
024.jpg
600 x 896 82KB
025.jpg
900 x 600 82KB
026.jpg
900 x 600 87KB
027.jpg
600 x 896 76KB
028.jpg
900 x 600 74KB
029.jpg
900 x 600 94KB
030.jpg
900 x 600 76KB
031.jpg
900 x 600 63KB
032.jpg
900 x 600 63KB
033.jpg
600 x 896 73KB
034.jpg
900 x 600 78KB
035.jpg
600 x 896 70KB
036.jpg
600 x 896 69KB
037.jpg
600 x 896 50KB
038.jpg
600 x 896 76KB
039.jpg
600 x 896 52KB
040.jpg
600 x 896 58KB
041.jpg
600 x 896 67KB
042.jpg
600 x 896 66KB
043.jpg
600 x 896 65KB
044.jpg
900 x 600 56KB
045.jpg
900 x 600 53KB