Śnieżka (1602 m) jest najwyższą górą Karkonoszy i całych Sudetów. Szczyt w kształcie piramidy wyrasta 200 m ponad zrównane wokół grzbiety tj. Równię pod Śnieżką i Czarny Grzbiet. Śnieżka przypominająca wyglądem stożek wulkaniczny zbudowana jest ze skał metamorficznych nazywanych hornfelsami - odznaczających się niesamowitą twardością i odpornością na wietrzenie - oraz od strony zachodniej z granitów. Całość pokryta jest rumowiskiem skalnym będącym wynikiem intensywnego wietrzenia mrozowego.

Pierwsze wyprawy na Śnieżkę są datowane na wiek XVI, były to wędrówki naukowo-poznawcze, które w latach 1564-66 zaowocowały pomiarami wysokości masywu. Wykonano je względem Morza Północnego, Adriatyku i Morza Białego co spowodowało późniejsze rozbieżności na mapach i w opisach turystycznych. W roku 1681 aby podkreślić przynależność Karkonoszy do Śląska otwarto na Śnieżce Kaplicę Św. Wawrzyńca - patrona poszukiwaczy skarbów, która począwszy od roku 1708, kiedy to zaczęto odprawiać tam nabożeństwa, przyciągała tłumy pielgrzymkowe liczące co najmniej kilkaset osób. Od roku 1824 pełniła ona dodatkowo rolę schroniska. Stan taki trwał aż do roku 1850, gdy po śląskiej stronie powstał wreszcie duży osobny budynek. Tuż przed końcem stulecia, bo w roku 1899 utworzono na Śnieżce obserwatorium meteorologiczne, w którym od początku 1900 roku, do dziś prowadzone są obserwacje. Był to wówczas najdroższy w Europie obiekt, bowiem cały transport materiałów użytych do budowy został wniesiony na górę na plecach tragarzy. Dopiero pięć lat później dla wygody pracowników schroniska i obserwatorium, wybudowano drogę jezdną tzw. Drogę Jubileuszową. Obecne, czwarte już schronisko, bo poprzednie płonęło dwa razy, powstało w roku 1974 według projektu arch. W. Lipińskiego i W. Wawrzyniaka. Wyglądem przypomina ono trzy talerze umieszczone na sobie. W najwyższym z nich znajduje się obserwatorium IMGW, które od kilku lat można zwiedzać w okresie letnim.

Ze Śnieżki doskonale widać panoramę Karkonoszy, Kotlinę Jeleniogórską, Czeskie Karkonosze, Góry Wałbrzyskie, Kamienne i Sowie, Góry Stołowe i Orlickie a nawet Śnieżnik. Widać też czasami Wrocław, a w zasadzie tylko łunę nad miastem powstałą w wyniku oświetlenia ulicznego, ale żeby ją zobaczyć trzeba pracować na górze. Wynika to z faktu, że jest mało dni w roku, kiedy widoczność pozwala na obserwację odległych punktów, a poza tym zdarzają się one często zimą, gdy dostęp turystów do szczytu jest mocno ograniczony.

Hotel Biały Jar i przystanek PKS Biały Jar - charakterystyczne miejsce w Karpaczu na skrzyżowaniu ul. Konstytucji 3 Maja, Olimpijskiej, Turystycznej i Karkonoskiej. Obok zlokalizowana jest stacja benzynowa. Jeżeli przyjedziecie do Karpacza autobusem to jest to doskonałe miejsce na rozpoczęcie wędrówki w kierunku Śnieżki lub wyciągu krzesełkowego na Kopę. Macie do wyboru następujące szlaki: niebieski (przez Karpacz, Kościółek Wang, Starą Polanę, Samotnią, Strzechę Akademicką, Równię pod Śnieżką), czerwony (przez Dolną stację wyciągu na Kopę, Schr. Nad Łomniczką, Kocioł Łomniczki, Równię pod Śnieżką) lub czarny (Śląską Drogą, przez Biały Jar i Kopę). Oprócz tego jest jeszcze znak żółty (torem saneczkowym), który doprowadzi Was do szlaku niebieskiego na wysokości schroniska - Strzecha Akademicka.
< rozkład PKS >

(Dworzec kolejowy PKP) - Dworzec kolejowy już nie działa, bo zamknięto linię do Karpacza, ale nadal w jego okolicy znajduje się węzeł szklaków, którymi dojdziecie na Śnieżkę. W tym miejscu możecie wybrać następujące szlaki: czarny (przez: Sowią Dolinę, Sowią Przełęcz i Czarny Grzbiet), żółty (przez: Wilczą Porębę, Schr. Nad Łomniczką, dolinę Łomniczki, Równię pod Śnieżką). Znajduje się tutaj też szlak zielony, którym możecie ewentualnie udać się w kierunku Kowar lub idąc w przeciwnym kierunku na Chojnik.

Kościółek Wang, przystanek Karpacz Górny - doskonałe miejsce na rozpoczęcie wycieczki na Śnieżkę szlakiem niebieskim. Przy okazji możecie zajrzeć do Świątyni Wang, unikalalnej budowli w tej części Europy.