Mysłakowice
oficjalna strona miasta MYSŁAKOWIC : www.myslakowice.prv.pl
Miejscowość położona w bardzo ciekawym miejscu, bo w dolinie
rzeki Łomnicy. Pierwsze informacje o wiosce pochodzą z XIV w.,
natomiast jej główny rozwój przypadł na wiek XIX i wiąże się z
powstaniem na tym terenie letniej rezydencji króla pruskiego Fryderyka
Wilhelma III oraz osady emigrantów pochodzących z austriackiego
Tyrolu.
Stąd właśnie wzięła się charakterystyczna i wyjątkowa zabudowa Mysłakowic.
Mysłakowice to miejscowość
centralnie położona w Kotlinie Jeleniogórskiej, posiadająca dogodne
połączenie z Jelenią Górą , Karpaczem i Kowarami. Jest ważnym węzłem
komunikacji autobusowej i miejskiej. Dominuje jednak komunikacja
autobusowa, łącząca Mysłakowice z Kamienną Górą, Karpaczem, Wałbrzychem,
Kowarami i Jelenią Górą. Bardzo dogodne połączenie tworzy linia nr
3 komunikacji miejskiej, uruchomiona w 1970 roku.
Zabudowa rozciąga się głównie wzdłuż doliny rzeki Łomnicy. Rzeka
ta jest głównym ciekiem odwadniającym cały teren. Wypływa
z północnych zboczy Karkonoszy w rejonie Wielkiego Stawu na wysokości
1200 m. Na dolnym odcinku -od Miłkowa do Wojanowa - ma ona spadek
7-krotnie mniejszy, niż na odcinku górnym. Powoduje to częste
powodzie. We wschodniej części doliny płynie górny
dopływ Łomnicy -Jedlica, biorąca początek na zachodnim stoku
Skalnika. Większa część opadów występująca na tym
obszarze przypada na pierwszą połowę lata. Średnia temperatura
roczna wynosi tu o koło 7,2 st.C. Najcieplejszym miesiącem jest
lipiec- ze średnią temperaturą 22 st.C. Pierwsze opady śniegu
następują najczęściej w połowie listopada, ostatnie w połowie
marca. Śnieg utrzymuje się średnio przez 50 dni. Okolice Mysłakowic
charakteryzują się, podobnie jak całe Sudety, dużą ilościom
opadów. Ogromną rolę w magazynowaniu ich nadwyżki przypada roślinności.
Mysłakowice to licząca cztery i pół tysiąca mieszkańców wieś o długiej
zabudowie, z dwoma dużymi zakładami przemysłowymi i jedną z największych
w byłym województwie jeleniogórskim szkół podstawowych.
Początki Mysłakowic sięgają
XIII w. Przez długi czas była to wieś rolnicza. Rozwój Mysłakowic
nastąpił na początku XIX wieku. W 1821r. została założona tu
letnia rezydencja, której właścicielem był król pruski
Fryderyk Wilhelm III. Do Mysłakowic zaczęły zjeżdżać
znane osobistości. W 1837r. do wsi sprowadzono
protestanckich emigrantów z Tyrolu. W połowie XIX w. wieś
rolnicza zmieniła swój charakter, co wiązało się z
wybudowaniem mechanicznej przędzalni lnu, która w unowocześnionym kształcie istnieje
do dnia dzisiejszego. Następnie w Mysłakowicach i
okolicach wybudowano dalsze zakłady produkcyjne. W chwili
obecnej największymi są: Zakłady Lniarskie "Orzeł"
S.A., Zakłady Elektroniczne "ELEKTRIM", które produkują
osprzęt elektroniczny oraz "JELENIA PLAST", w którym
wytwarzane są wyroby z plastiku. Dzisiaj Mysłakowice to znana prężnie
rozwijająca się gmina. W jej skład wchodzi 11
wsi: Mysłakowice, Łomnica, Dąbrowica, Wojanów, Bobrów,
Karpniki, Strużnica, Krogulec, Gruszków, Bukowiec i Kostrzyca.
Gmina
Mysłakowice posiada bardzo piękne tereny do uprawiania turystyki
rekreacyjnej. Można tu wspaniale wypocząć i zrelaksować się
dalekimi wycieczkami podczas, których można oglądać
tutejsze zabytki i obiekty.
PAŁAC W MYSŁAKOWICACH
Do cenionych zabytków należy pałac królewski, który mieści
się w pobliżu pięknego parku oraz rzeki Łomnica. Pierwszy pałac
w miejscu dzisiejszej budowli wznieśli Kalkreutthowie pod
koniec XVII w. Był to skromny budynek podobny z góry do podkowy.
W 1818 r. feldmarszałek August von Gneisenau zlecił jego
przebudowę. Została ona dokonana według planu Józefa Raabe.
Zachowując on kształt podkowy dobudował werandę o pięciu
drzwiach i podwyższył on mur o pół piętra. Łamany dach
wsparto na wewnętrznych ścianach działowych. W tej postaci pałac
przetrwał przez 20 lat. W 1832 r. stał się on własnościom króla
pruskiego Fryderyka Wilhelma III, który przeznaczył go na letnią
rezydencję. W latach 1842-1844 podjęto kolejne prace budowlane.
Projekt przebudowy opracował znany architekt Karol Fryderyk
Schinkel, a w szczegółach opracował go uczeń Schinkla - A.
Stiller.On też wraz z Hamannem, nadzorował wykonawstwo. Po śmierci
Schinkla prace prowadzono nadal według jego koncepcji i planów.
Pałac otrzymał wtedy neogotycki wystrój architektoniczny, a
wyrazu dodała całości dobudowana ośmiokątna. Dobudowano salę
balową z wznoszącymi się nad nią ozdobnymi kominami. Od południa
dobudowano pawilon wejściowy z tarasem. Neogotycki charakter
budowli zaakcentowały wieżyczki w narożach i łuki Tudorów w
obramieniach okiennych.
PRZYBYSZE Z TYROLU:
W 1991 r. na dziedzińcu szkoły postawiono pomnik
Johanna Fleidla [zdj. poniżej] , który przywieziono z
Karpacza. Johann Fleidl był jednym z przywódców ruchu
protestanckiego w latach trzydziestych XIX w. na terenie Tyrolu
austriackiego.
To właśnie jego wybrali mieszkańcy wsi po długim namyśle na
swojego opiekuna i reprezentanta wszystkich interesów oraz
przewodnika nowej ojczyzny. Dzięki jego taktowi, zdolnościom
dyplomatycznym i krasomówczym król pruski Fryderyk Wilhelm III
wyraził zgodę na osiedlenie się Tyrolczyków na terenie Śląska.
Podopieczni zawdzięczali mu to, że dzięki jego stara- niom, mogli
szybko zagospodarować się na przyznanych im ziemiach. W niedługim
czasie po osiedleniu się w Mysłakowicach Fleidl pojął za żonę
córkę jednego ze współziomków. Zamieszkali w nowo
wybudowanym tyrolskim domu, stojącemu do dziś przy ul.
Cmentarnej. W dalszym ciągu reprezentował interesy rodaków w
nowej ojczyźnie. W1839 r. pełnił funkcje wójta gminy Mysłakowice.
Zmarł 4 stycznia 1853 r. w wieku 60 lat.
PARK
Mysłakowicki park, znajduje się w pobliżu pałacu i kościoła,
należy do zabytków. Zajmuje on powierzchnię ponad 13 ha, z
czego3,4ha to staw z 2 wyspami. Rośnie w nim około 1900 drzew i
krzewów, 50 gatunków i odmian pochodzenia rodzimego i
obcego. Do najbardziej popularnych drzew i krzewów należą:
dąb szypułkowaty-380 sztuk, lipa drobnolistna -335 sztuk, klon
pospolity-285 sztuk, klon jawor-95 sztuk, brzoza brodawkowa
-75sztuk, buk pospolity-45 sztuk, świerk pospolity-45 sztuk
itd. Występują także, tworząc podrosty i podszyt-leszczyna, głóg,
czeremcha, bez czarny i kolorowy, kalina koralowa i bardzo rzadko
spotykany krzew-trzmielina. Aktualnie w wojewódzkim rejestrze
pomników przyrody znajduje się wpis 23 obiektów z tego parku.
KOŚCIÓŁ
PARAFIALNY
Po nabyciu
Mysłakowic w 1832 roku, król Fryderyk Wilhelm III postanowił je
rozbudować. Jedną z pierwszych budowli miał być kościół, a
przy nim dom parafialny. Do tej pory w Mysłakowicach nie było żadnego
kościoła. Katolicy podlegali parafii w Łomnicy, ewangeliści
musieli jeździć do Rybnicy, a następnie do Jeleniej Góry, gdy
tam w 1718r. wybudowano kościół ewangelicki. W imieniu króla
wszystkie prace nadzorował minister von Rother, osoba ściśle
związana z powstaniem osady tyrolskiej, przędzalni itp. Projekt
opracował wspomniany już architekt Karol Fryderyk Schinkel.
Projekt reprezentował styl budownictwa włoskiego, szczególnie
wieża przypominająca dzwonnicę z Placu św. Marka w Wenecji. Kościół
został usytuowany w pobliżu rezydencji królewskiej, w pięknym
parku będącym wówczas w rozbudowie. Kamień węgielny położono
12 września 1836 roku w obecności księcia Wilhelma, brata królewskiego.
Prace budowlane postępowały bardzo szybko i 3 sierpnia 1838 roku
miało się odbyć uroczyste poświęcenie kościoła. Niestety
stało się inaczej. W piątek, 8 czerwca 1838 r., o godzinie 6:30
nastąpiła katastrofa- zawaliła się wieża kościelna. do ukończenia
budowy zabrakło półtora dnia. Pod gruzami zginęło dziesięciu
robotników, a czterech zostało rannych. Uratował się
tylko robotnik, który zaniósł ubranie i zatrzymał się w
przedsionku. Król wydał rozkaz wstrzymujący budowę kościoła
według dotychczasowych planów. Nakazał rozebrać go całkowicie
i przystąpić do budowy nowego w tym samym miejscu. Po
ukończeniu budowy nowego kościoła został on poświęcony 8
grudnia 1840 roku. Królowi nie podobała się wieża to
też została ona w 1858 roku przebudowana na styl
gotycki. Podwyższono ją do 50 metrów (poprzednio miała
wysokość 30 metrów).
PAŁAC W BUKOWCU
Pałac został wzniesiony w II połowie XVIIw. Na początku XVIII
w. przebudowano go na styl barokowy. Około roku 1800 pałac
przebudowano w stylu klasycznym według projektu Karola Gottfryda
Geisslera. Całość to budowla blokowa na planie czworoboku,
dwukondygnacyjna. Przebudowa dotyczyła głownie wnętrz i owalnej
klatki schodowej. W latach 1790 - 1800 wybudowano w pobliżu pałacu
cały zespół budynków gospodarczych, które w dobrym stanie
zachowały się do dziś. Przez wiele lat miało tu lokum
technikum rolnicze. Pałac stał się siedzibą Uniwersytetu
Ludowego, zajmującego się przekwalifikowaniem bezrobotnych.
Stanowi własność Związku Gmin Karkonoskich. Na przełomie XVII
i XIX w. hrabia von Reden założył w Bukowcu rozległy park
krajobrazowy w stylu angielskim, w oparciu o program
sentymentalnego kształtowania krajobrazu. Park w Bukowcu
rozplanował sam hrabia von Reden, wykorzystując ukształtowanie
terenu. Zatrudniał tu cenionego twórcę ogrodów- Walthera.
|
|
zobacz też
: LEGENDY MYSŁAKOWIC
Na początku dobra dla was wiadomość! Otóż przez Mysłakowice
przebiega oznakowany w ostatnich latach szlak rowerowy (z tym bywa różnie
ze względu na dewastację). Biegnie on z Jeleniej Góry przez Szklarską
Porębę do Świeradowa, także możecie wybrać się tam rowerem,
natomiast jeśli nie zabraliście takowego środka przemieszczania się
to już podaję inne możliwości:
Niestety ze względu na zamknięcie linii Jelenia Góra - Karpacz brak
jest połączenia kolejowego z Mysłakowicami, ale na szczęście są autobusy
MZK (linia nr 3 - przystanek obok tunelu, po drugiej stronie dworca
PKP w Jeleniej Górze) jadące przez Łomnicę oraz pojazdy
PKS-u (linie do Karpacza, Kowar - przystanki obok dworca PKP w
Jeleniej Górze) wjeżdżające do miejscowości od strony obwodnicy z
Jeleniej Góry do Karpacza. Osobiście polecam wam skorzystanie z PKS-u,
bo szybciej dojedziecie do celu. Jeżeli chcecie udać się tam własnym
samochodem, to kierujcie się z Jeleniej Góry drogą na Karpacz
(zjazd z obwodnicy przed Mysłakowicami) oraz z Cieplic
też do Karpacza przez Sosnówkę
i Ścięgny.
Kolor znaków |
Dokąd prowadzi szlak? |
Czas przejścia ok. |
|
do Karpacza przez Głębock i Grabowiec |
- |
|
na Skalnik przez Bukowiec. |
3 godz. 45 min. (3 godz.) |
|
na Witoszę |
1 godz. 45 min (1 godz. 30 min) |
MENU MIEJSCOWOŚCI
Piechowice
Piechowice położone są na wysokości 360-480 m u zbiegu rzeki
Kamiennej i Małej Kamiennej, na granicy Karkonoszy i Kotliny Jeleniogórskiej.
Pierwsze informacje o miejscowości pochodzą z roku 1305 i dotyczą
początków huty szkła w Cichej Dolinie. W roku 1690 powstała tutaj
szlifiernia o napędzie wodnym, a pod koniec XVIII w. wybudowano pierwszą
papiernię. W roku 1866 powstała nowa, duża huta szkła, fabryczka
wyrobów drewnianych i pamiątek, a w roku 1910 zakład wykonujący
jedwab.
W Piechowicach można zobaczyć kościół poewangelicki z lat 1747-48 z
wnętrzem w stylu barokowym oraz kościół parafialny z lat 1909-11.
Nie jest to co prawda miejscowość typowo wczasowa i turystyczna co nie
znaczy, że nie możecie się w niej zatrzymać. Bardzo dobrym pomysłem
jest dojazd do tego miasteczka rowerem, szczególnie z Cieplic,
czy też z Sobieszowa, choćby dlatego że droga ta nie jest trudna do
pokonania (brak stromych podjazdów) nawet dla osób rzadko jeżdżących
na dwóch kółkach, natomiast jeśli nie zdecydujecie się na taki
wyczyn to proponuje następujące rozwiązania alternatywne. Otóż z
dworca PKP w Jeleniej Górze, czy też z Cieplic możecie dojechać na
opisywane powyżej miejsce autobusami
MZK o numerach 9, 15, A. Osobiście nie polecam linii nr 15, bo za
nim dojedziecie do Piechowic, czeka Was podróż na około przez Jagniątków
i Michałowice (zresztą też ładne miejscowości. Do Piechowic można
też dotrzeć pociągiem (PKP
- dworce w Jeleniej Górze, Cieplicach i Sobieszowie) jadącym w
kierunku Szklarskiej
Poręby oraz autobusem
PKS-u jadącym do Szklarskiej Poręby (kurs jedynie przez Cieplice).
W przypadku, gdy posiadacie swój własny samochód najszybciej
pokonacie trasę jadąc obwodnicą do Szklarskiej Poręby i skręcając
w Piechowicach w kierunku centrum.
Kolor znaków |
Dokąd prowadzi szlak? |
Czas przejścia ok. |
|
na Grzybowiec przez Michałowice |
1 godz. 35 min. (1 godz. 10 min.) |
|
na Grzybowiec Cichą Doliną. |
1 godz. 20 min. (50 min.) |
|
do Wodospadu Szklarki |
1 godz. 10 min. (55 min.) |
|
na Bobrowe Skały |
- |
|
na Wysoki Kamień przez Zakręt Śmierci |
2 godz. 45 min (2 godz. 30 min.) |
MENU MIEJSCOWOŚCI
Podgórzyn
Podgórzyn to wioska położona na wysokości 350-480 m. Częściowo
miejscowość leży w dolinie rzeki Podgórnej (Podgórzyn Górny), a częściowo
na terenie Kotliny Jeleniogórskiej (Podgórzyn Dolny).
Wioska ta jest jedną z najstarszych na ziemi jeleniogórskiej, bo
zachowały się o niej dokumenty, które sięgają 1305 r.
W wieku XVII działała tutaj odlewnia dzwonów, a w roku 1681 założono
dużą papiernię. Wreszcie w połowie XIX w. na terenie Podgórzyna
istniała szlifiernia szkła i kamieni.
Podgórzyn zawsze kojarzył mi z licznymi w tym miejscu stawami
hodowlanymi, nazywanymi "Stawami Podgórzyńskimi" o łącznej
powierzchni ok. 106 ha., gdzie trzymane są głównie Karpie. W okolicy
stawów gnieździ się rozmaite ptactwo wodne m.in. perkoz, kurka wodna,
łyska kaczki i inne.
No cóż... mikromazury w kotlinie śródgórskiej. Droga z Cieplic
do Podgórzyna biegnie dosłownie wzdłuż niektórych akwenów, jest to
piękny dla oka obraz także uważajcie podczas jazdy swoja bryką abyście
nie zapatrzyli się za bardzo na wodę i zwracajcie czasem uwagę na to
co się dzieje na drodze. Zdarza się, że jeżdżę tamtędy rowerem i
nie chciałbym wpaść do stawu! :)) Obok drogi natraficie z pewnością
na smażalnię ryb, wyławianych z okolicznych stawów. Warto spróbować
takiego posiłku, mimo że ostatnio są tam spore kolejki.
Jeżeli nacieszycie się już widokiem wody i przyrody to możecie
zobaczyć w Podgórzynie Dolnym późnobarokowy kościół parafialny
wybudowany w 1792 roku, z dzwonem z roku 1635, natomiast w okolicy
liczne granitowe skałki na stromych zboczach doliny Podgórnej (w Podgórzynie
Górnym) m.in. "Rozpadlisko" i "Skałka", wysokie na
15 m. Wyobraźcie sobie, że kiedyś drogą z Cieplic do Podgórzyna, wśród
stawów jeździły tramwaje z turystami spragnionymi przygód, czego
niestety nie udało mi się doświadczyć, a szkoda!
W roku 1967 zlikwidowano wszystkie linie w Jeleniej Górze i okolicy.
Niedawno jadąc rowerem przez Podgórzyn widziałem wagon tramwajowy na
jednym z podwórek i pomyślałem wtedy, że jest on jedną z niewielu
pozostałych pamiątek, po tramwajach w Kotlinie Jeleniogórskiej.
Do Podgórzyna można dojechać z dworca PKP w Jeleniej Górze, autobusami
MZK o nr 4, (średnio jeden na godzinę), PKS-em (kierunek Karpacz przez Cieplice) lub z samych Cieplic linią nr 18.
Ostatecznie z Cieplic do Podgórzyna nie jest tak daleko, a więc w grę
wchodzi również podróż na rowerze, polecana nawet tym, którzy na co
dzień nie robią wiele kilometrów. Jeśli można rowerem to również
i pieszo, ale w tym przypadku odradzam szosę, która jest wąska i nie
posiada poboczy. Bezpieczniej jest przejść się szutrową drogą przez
wały w Cieplicach i okoliczne pola.
MENU MIEJSCOWOŚCI
Przesieka
Przesieka położona jest na wysokości 480-650 m w dolinach Podgórnej,
Czerwienia i Myi oraz na północnym stoku Złotego Widoku (610 m).
Miejscowość ta powstała na początku XVII w. jako osada leśna dla
drwali i węglarzy.
W połowie XVII w. była prywatną własnością oficera cesarskiego J.
Schwinghammera i wówczas właśnie przekształciła się w wieś
posiadającą kuźnie, młyn i karczmę. Pod koniec XIX w. w związku z
ogólnym wzrostem zainteresowania turystyką, Przesieka staje się
popularnym miejscem wczasowym. Wtedy to powstała droga z Podgórzyna do
Złotego Widoku oraz komunikacja tramwajowa pomiędzy Jelenią Górą ,a
Podgórzynem . Pod koniec II wojny światowej Niemcy ukryli tutaj
zrabowane w Warszawie obrazy Jana Matejki, dlatego też przez jakiś
czas po wojnie miejscowość nazywała się Matejkowice.
W Przesiece znajdziecie wiele miejsc w domach wczasowych, można tam też
pojeździć zimą na nartach (małe obiekty dla początkujących
narciarzy). Do Przesieki można dojechać z dworca PKP w Jeleniej Górze
autobusem
MZK o nr 4, ale należy zwrócić uwagę na na napis, bo nie
wszystkie czwórki jeżdżą do Przesieki, niektóre są do Borowic, a
jeszcze inne do Zachełmia.
MENU MIEJSCOWOŚCI
|